Gewone doolhofspin

De Gewone doolhofspin (Agelena labyrinthica) is een spinnensoort uit de familie Trechterspinnen (Agelenidae). De vrouwtjes worden 8 tot 12 mm groot, de mannetjes zijn iets kleiner 8 tot 9 mm. De spin is meestal te vinden in dichte begroeiing bij zonnige bosranden en langs paden of in het droge grasland, maar ze wordt ook algemeen aangetroffen in tuinen, zoals hier tussen de Rodgersia podophylla, één van onze vaste planten bij de vijver.

De basiskleur van het achterlijf is grijsbruin met over de rug, langs het midden lopen twee donkere lengtestrepen waartussen een lichter visgraatpatroon zichtbaar is. Onvolwassen individuen hebben een aanzienlijk andere kleur, waardoor ze voor vele natuurliefhebbers niet als Gewone doolhofspin herkend worden. Volwassen dieren worden voornamelijk gevonden in juli en augustus.

De soort bouwt een karakteristiek web met drie opvallende onderdelen, eerst een horizontaal mat achtige gedeelte, dan een soort trechter waarin de spin zich in verschuilt en die langs onder geopend is, zodat ze bij gevaar langs daar kan ontsnappen en als laatste maakt ze een driedimensionaal netwerk van kriskras gesponnen draden boven het mat gedeelte. Aan die ingewikkelde structuur dankt de spin haar naam. De draden boven het mat gedeelte dienen om vliegende insecten te onderscheppen. Wanneer die daar tegen aanvliegen, vallen ze op de horizontale constructie.

Wanneer een insect op het web belandt, zal de spin doorgaans heel snel uit haar schuilplaats te voorschijn komen en het insect verdoven of doden met één of verschillende gifbeten. De spin oriënteert zich voor het vinden van de prooi op de trillingen die deze veroorzaakt in het web. Kleinere insecten die verstrikt raken in de draden boven het web, maar die niet op het mat gedeelte vallen, worden door de spin gelokaliseerd via speciale bekerhaartjes (trichobothria), die tegelijk functioneren als een sensor-systeem. Mogelijk kunnen zelfs traag vliegende insecten gegrepen worden aangezien de spin een zeer korte reactietijd heeft. Om de weg te vinden in haar doolhofweb, zijn ook de acht ogen van de spin belangrijk.

Tijdens de paartijd, zo rond midden juli, tokkelt het mannetje met zijn tasters op het web van het vrouwtje om zijn bezoek aan te kondigen. Als het vrouwtje paringsbereid is, zal ze roerloos in haar schuilplaats blijven zitten. Daar vindt dan de eigenlijke paring plaats. Ongeveer een maand later spint het vrouwtje een grote witte eicocon. De binnenste cocon, de eigenlijke eierkamer met 50 tot 130 eitjes, wordt opgespannen tussen verschillende zijden banden, die vastgemaakt zijn aan de wanden van het nest. Soms wordt de eicocon bekleed met plantenmateriaal voor camouflage. De jongen worden nog geboren in hetzelfde jaar en overwinteren in het nest. Zij voeden zich in die tijd met de eierdooier die in hun achterlijf is opgeslagen. De jonge spinnetjes verlaten de bescherming van het nest in de volgende lente.
Bron: Belgianspiders.be

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve 🕷 groetjes Anna

🕸

 

Advertentie

Wolfspin vs Haarbos

Ik was een vlieg aan het fotograferen, die van een boterbloem zat te snoepen tot ik ineens iets heel wilds in mijn rechter ooghoek zag bewegen. Ik keek eens goed… het was een spin die met iets groots aan het worstelen was. Ik natuurlijk gelijk foto’s maken… maar dat viel niet mee, want het ging allemaal zo vlug. Ze rolden en tolden eerst over de grond, toen over de stenen afzetting… toen weer terug de tuin in en toen waren ze ineens weg. Ik denk dat ik iets gemist heb tijdens het fotograferen, maar ik heb genoeg foto’s gemaakt dacht ik zo. Nu maar hopen dat het wat is geworden en dat je kunt zien waar de spin mee aan het worstelen was… door al de commotie kon ik dat niet zien.

KLIK op een foto dan kan je haar beter en mooier en in het groot te bekijken.

Tijden het selecteren van de foto’s kon ik zien dat de spin een Wolfspin (Pardosa sp.) was, maar waar hij mee aan het worstelen was… ik dacht eerst aan een net uitgekomen pop van een Pijlstaartvlinder. De vleugels moeten nog opgeblazen worden… dus ze was er net uit. Maar het was geen Pijlstaart, maar na lang zoeken kwam ik bij ‘The Garden Safari’ uit bij de nachtvlinder, Haarbos (Ochropleura plecta). De Haarbos is volgens ‘The Garden Safari’ een gemakkelijk te herkennen Uiltje. Ze is roodbruin tot grijsbruin met een lichte streep langs de bovenrand van de voorvleugels. Dan een zwarte veeg en in de zwarte veeg een zilverwitte ronde vlek en dito niervlek en dit gaf de doorslag aan mij, dat het om deze vlinder ging. Want als je goed kijkt zie je de vlekjes zitten en ook de zwarte veeg.

KLIK op een foto dan kan je haar beter en mooier en in het groot te bekijken.

Maar al bij al… de spin heeft hier een flinke hap gevangen en zeker weten voor wel een hele week.

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes, Anna 🤗

 

Lentegevoel

Huiszebraspin

Het voelde afgelopen vrijdagmiddag (3 febr.) bijna als een lentedag. De zon scheen heerlijk en er stond bijna geen wind. Op onze thermometer stond een buitentemperatuur van bijna 12 °C. Wat een zaligheid was dat naar al die koude dagen met vorst. Het verbaasde me dan ook dat ik gelijk al vliegen zag vliegen…

Huisvlieg sp

Ze vlogen af en aan op de stam van onze Berkenboom. Dan weer zittend om op te warmen of poetsend in het zonnetje en dan weer een kort vluchtje, heen en weer… het lijkt wel van die proef vluchtjes.

Groene stinkwants in winter kleur

Nu ik beter en verder kijk in onze tuin, zie ik dat er veel meer dieren wakker zijn geworden.

Groene rups

Ik heb mijn fototoestel gepakt en heb geprobeerd het één en ander vast te leggen, wat ik zoal tegenkwam.

Bloemvlieg

Het was echt een heerlijke middag… 😀

Bedankt weer voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve geniet-groetjes Anna

 

Morning light

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

There’s a place, a garden for the young
To laugh and dance in safety among
The shimmering light in the shade of the trees

But steal a bite and paradise is lost
With darkened hearts, we didn’t count the cost
Forgot all we left behind

Life picks up speed before you know
We hold on for dear life, Oh Lord
We’re too proud to turn back now

One day it all falls down
It breaks our heart and it breaks our crown
It brings us down where we see

It’s gonna be alright
Turn around and let back in the light
And joy will come
Like a spider (bird) in the morning sun
And all will be made well
Once again

Stukje tekst uit: Morning light by Josh Garrels

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve weekend groetjes Anna

 

Het Leven…

Liefde fluistert me in het oor:
`Je kunt beter een prooi zijn
dan een jager.
Wees mijn dwaas –
verzaak de hoge staat van de zon
en word een stofje!
Kom, hang rond bij Mijn deur en word dakloos.
Doe niet net of je een kaars bent, wees een mot,
opdat je de smaak van het leven mag proeven
en mag zien dat er gezag schuilt in dienstbaarheid.’

Gedicht: Roemi
uit het boek: Juwelen

 

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

 

Grote wolfspin of Kraamwebspin (vervolg)

In een vorig blogje over de Grote wolfspin liet ik zien, over het paringsritueel. Hoe het mannetje een ‘geschenk’ meeneemt voor het vrouwtje. Nu heb ik natuurlijk de Grote wolfspinnen in onze tuin, goed in de gaten gehouden. De eerste tijd zag ik nog wel vrouwtjes die lekker aan het zonnen waren, maar op een gegeven moment zag ik ze niet zoveel meer. En dan ineens op een dag zag ik heel even maar een vrouwtje, ze had een hele grote ei-cocon tussen haar poten… dat was het natuurlijk ze maken nu hun ei-cocon. De volgende dag, het had geregend zag ik haar (misschien was het wel een andere spin) weer. Ik kon er gelukkig een paar mooie foto’s van maken. Ze houden de ei-cocon goed tussen haar kaken vast en dragen hem zo onder haar lichaam mee.

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Vlak voordat ze denkt dat haar eieren uitgaan komen, zoek ze een mooie stevige tak en daar weeft ze een soort tent samen met de plantenbladeren en haar spinsel. Die kwam ik na een tijdje ook tegen. Ik ben er nu al een stuk of vier, vijf gezien. Ze gaat daar zelf met haar ei-cocon in zitten en wachten tot ze denkt dat haar eieren uit gaan komen. De eicocon wordt dan voor een klein gedeelte open gebeten en de moeder blijft dan buiten de tent waken. De uitgekomen jonge spinnetjes blijven in die tent tot ze voor de eerste keer gaan vervellen en gaan dan hun eigen weg.

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

 

Iedereen hartelijk dank voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna 😀

 

Grote wolfspin of Kraamwebspin

In mijn tuin staat een grote pol met Dagslelies (Hemerocallis) en daarin leven een aantal Grote wolfspinnen (Pisaura mirabilis). Ik was ze een beetje aan het observeren, want ik vind ze echt fascinerend… Ik kijk er best wel iedere dag naar en zeker als ze in het zonnetje liggen te zonnen. Ze maken geen web, dus liggen ze languit op een blad of met hun voorpoten opgetrokken. Het zijn prachtige spinnen en zeker de mannetjes, die zijn ook zo mooi getekend. Maar terwijl ik zo naar een vrouwtjes spin staat te kijken gebeurd er ineens wat… uit die pol komt een mannetjes spin aan sluipen, heel voorzichtig en ik zie dat hij iets wits bij zich draagt… ohhh die is op liefdespad en hebt een pakketje voor haar bij zich en het is ook nog netjes verpakt in spinnenrag. Ik heb gelukkig mijn fototoestel bij me en wat ik nu allemaal zag heb ik nog nooit gezien… Het aanbieden van iets lekkers en dat dan ook nog zo voorzichtige mogelijk, stukje voor stukje komt hij dichterbij… zij raakt hem aan en nog eens… maar dan ineens gebeurd er iets… heel vlug, ik kon het eigenlijk niet goed zien wat er nu precies gebeurde, het was net of ze waren geschrokken en ze doken allebei de pol weer in en weg waren ze… wat een anticlimax… wilde ze hem niet en viel hem aan of waren ze geschrokken van het vogeltje dat net overvloog. De mezen zijn ook zo in de weer en hebben jongen, dus die lusten ook wel een spinnetje of twee, drie. Jammer, maar het was wel een heel bijzonder moment om dit toch te kunnen en te mogen aanschouwen.

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

 

Lentehangmatspinnen liefde…

’s Ochtends stond ik zo naar de bloemen te kijken tot ineens dat ik ze zag. Eerst dacht ik dat de spin een prooi had, na nog eens goed te kijken zag ik wat er aan de hand was… Love was in the Air… ze hadden wel een heel romantisch plekje uitgezocht… zo te midden van een grote pol Boshyacinten, lekker in de schaduw en het ruikt er ook zo lekker… 😉

Deze Lentehangmatspin (Neriene montana) is te vinden op lage vegetaties en struiken, meestal in het bos, maar ook op andere schaduwrijke plaatsen. Overwinteren doen zij in droog strooisel, met inbegrip van ophopingen in kreupelhout aan de kant van boomstammen, in bladafval en onder dood hout.

IMG_8571

Klik even op de foto’s dan kan je ze in het groot bekijken.

Iedereen een heel Fijn Pinksterweekend !!
Lieve groetjes Anna