Smient – Anas penelope

De smient wordt om zijn kenmerkende roep ook wel ‘fluiteend’ genoemd. In Nederland broeden slechts enkele paartjes, maar in de winter is de smient talrijk aanwezig. Smienten komen vanuit Scandinavië en Siberië naar Nederland om te overwinteren. Een aanzienlijk deel van de Noordwest-Europese populatie overwintert hier: het zijn er honderdduizenden. Daarom heeft Nederland een extra verantwoordelijkheid om voor de smient te zorgen. Op een winteravond is hun alleraardigste, fluitende roep te horen als smienten over vliegen: op weg naar het zuiden of op weg naar de graslanden, om hun buikjes vol te eten.

Dieet bestaat voor bijna 100% uit plantaardig voedsel. De smient eet bladeren, zaden, wortels van planten, gras en algen. Alleen het vrouwtje eet in het broedseizoen als aanvulling op haar dieet ook wel muggen, zodat ze in goede conditie blijft.

Broedt van mei tot en met juni. Heeft doorgaans één legsel van 7 tot 8 eieren. Soms met een tweede legsel, als het eerste verloren is gegaan. Broedduur: 23-25 dagen. Nestelt alleen of met kleine groepjes, dicht bij elkaar. De jongen kunnen na 40-45 dagen vliegen.

Buiten het broedseizoen heeft de smient een voorkeur voor waterrijke graslandgebieden. Rust meestal overdag op grote meren. Smienten zijn vogels die dicht bij schone, zoete wateren met een rijke oever- en waterbegroeiing broeden. Ideaal zijn de wetlands omgeven door open vegetatie en landbouwgrond in arctische en boreale streken. Komt niet zuiver en alleen in zoet water voor.

Smienten trekken en zijn daarbij erg beïnvloedbaar door koude weersomstandigheden. Ze trekken in grote groepen vanuit hun arctische broedgebieden in de late zomer in zuidelijke en zuidwestelijke richting, naar de overwinteringsgebieden in landen aan de Noordzee, West- en Zuidwest- Europa. De meeste smienten arriveren in oktober en november in Nederland. De smienten die in Nederland overwinteren, vertrekken in de periode februari-april en beginnen in mei met broeden.

Bron: Vogelbescherming Nederland

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve weekend-groetjes Anna

❦

Advertentie

Diepvriesliefde

Diepvriesliefde
dooit niet
is temperatuur bestendig.
Hard bevroren tederheid
hagelt in mijn hart.

Diepvriesliefde
plooit niet
en ontwijkt behendig
al de zwoele narigheid
van smeltend en verward.

Diepvriesliefde
kooit niet
ze blijft steeds apart.
Ellendig en inwendig
vastgezet op wintertijd
en ijzig koude smart.

Gedicht: Favo

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

❦

 

 

Lentegevoel

Het voelde afgelopen vrijdagmiddag (3 febr.) bijna als een lentedag. De zon scheen heerlijk en er stond bijna geen wind. Op onze thermometer stond een buitentemperatuur van bijna 12 °C. Wat een zaligheid was dat naar al die koude dagen met vorst. Het verbaasde me dan ook dat ik gelijk al vliegen zag vliegen…

Ze vlogen af en aan op de stam van onze Berkenboom. Dan weer zittend om op te warmen of poetsend in het zonnetje en dan weer een kort vluchtje, heen en weer… het lijkt wel van die proef vluchtjes.

Nu ik beter en verder kijk in onze tuin, zie ik dat er veel meer dieren wakker zijn geworden.

Ik heb mijn fototoestel gepakt en heb geprobeerd het één en ander vast te leggen, wat ik zoal tegenkwam.

Het was echt een heerlijke middag… 😀

Bedankt weer voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve geniet-groetjes Anna

❦

 

Mijn Kasteel

Hoge kale muren robuust en sterk
Stevige kantelen en een gesloten poort
Koude, kilte en bittere eenzaamheid
Afgezonderd van de buitenwereld
Op een eiland

Doods van buiten maar warm van binnen
Beschermd door de hoge wanden
In vrijheid opgesloten binnenskamers
Verscholen voor de massa
Binnenin mijn slot

Bron: OpenDicht

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

❦

 

 

Winterstilte

De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.

De boom houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
’t Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.

De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend tooverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootsche, stille wonder.

Gedicht: Jacqueline E. van der Waals 1868-1922

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

❦

Grote Kaardebol

De Grote kaardebol of Wilde kaardebol (Dipsacus fullonum) is in Nederland wettelijk beschermd. De plant is tweejarig en kan 70–150 cm hoog worden. De bladeren zijn twee aan twee tegenoverstaand en de vergrote bladvoet werkt als opvangbakje voor water. De lila bloempjes zijn klein en ongesteeld en staan bij elkaar op een hoge ineengedrongen tros (hoofdje). Ze hebben een 5–9 cm lange gemeenschappelijke ‘kelk’ (het omwindsel). Elk bloempje heeft naast een eigen vergroeidbladig omwindseltje ook nog een kelk van stijve haren. De bloei begint vanuit het midden van de bloeiwijze en bloeit tegelijk naar boven en beneden. Hierdoor zijn twee bloeiende ringen te zien. De kaardebol produceert veel nectar en trekt daarom veel insecten zoals solitaire bijen en hommels.

De bloemhoofdjes van de kaardebol werd in de Middeleeuwen gebruikt voor het ruwen van gevolde wollen laken, hiertoe werden een aantal van deze kaardebollen in een kruisvormige houten houder bevestigd. Later zijn er zelfs speciale machines ontwikkeld voor het ruwen van weefsels met behulp van de kaardebol. De bloemhoofdjes werden daartoe op stalen pennen geregen. Een dergelijke machine staat nog opgesteld in het Nederlands Textielmuseum te Tilburg. Als wolkaarde is de weverskaarde nooit gebruikt. De stekels van deze zaadbol zijn daar niet sterk genoeg voor.
De weverskaarde werd vroeger in de Vaucluse (Zuid-Frankrijk) veel verbouwd en geëxporteerd naar onder meer Nederland, Rusland en Japan. Honderden hectaren waren in Zuid-Frankrijk in de 19e en 20e eeuw in productie. In 1862 was dat 2326 ha. Na 1968 was er nog één firma die de weverskaarde kon leveren maar dat bedrijf sloot in 1985.
Bron: Wikipedia

Iedereen bedankt voor de fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

❦

 

 

Winterleven

Tijdens het fotograferen van verdorde varensbladeren zag ik iets heel kleins… het was een groen bladluisje. Dat het nog leefde verbijsterde mij toch wel een beetje, want het had toch best wel een beetje gevroren vannacht. Wat klein is hij hè…

Ik was een beetje aan het opruimen in de tuin. Toen ik een stukje boomstronk wilde verplaatsten, kwam ik deze prachtige Grote aardslak tegen. Hij lag helemaal tegen die andere boomstronk aan, misschien in winterslaap? Grote aardslakken kom ik toch niet zoveel tegen hier in de tuin… toch leuk. Na een foto of twee heb ik maar gauw het stukje boomstronk weer teruggezet om hem verder met rust te laten. Het was toch geen winterslaap want de volgende dag zat hij er niet meer.

Ik heb een paar grote pollen siergrassen in de tuin staan. Het zijn Miscanthus soorten en met de herfst geven ze van die prachtige glanzende rozebruine pluimen, die er bijna de hele winter aan blijven staan. Ik vind het echt een meerwaarde voor je tuin. Vorige week met het zonnetje… zag ik daar ineens een Lieveheersbeestje in één van die pluimen zitten. Ze zat daar heerlijk in weggedoken… lekker beschut, zo half in het zonnetje.

Zo zie je maar weer… ook in de wintermaanden gaat er voor sommige insecten ondanks de kou, regen en vorst… het leven toch gewoon door… 😀

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

❦