Brandkruid – Phlomis russeliana

Brandkruid - Phlomis russeliana

Phlomis wordt ook wel brandkruid, etalagebloem of viltkruid genoemd en ze komt oorspronkelijk uit het noorden van Turkije. Het is een onverwoestbare vaste plant, met zachtgele lipbloemen die opvallend in een krans om de stevige vierkante bloemstengels staan. De bloeitijd is van juni tot en met juli en ze worden 80 tot 100 cm hoog. Geef haar een plekje met veel zon, waar ze zich rustig verder kan uitbreiden. Hommels zijn gek op haar en daarbij is ze ook vaak een rustpunt voor de vele insectensoorten.

KLIK op een foto dan kan je haar mooier en in het groot te bekijken.

In de winter blijft het blad meestal groen, maar de stevige bloemstengels verkleuren bruinachtig en zijn zeer decoratief. Ze heeft weinig verzorging nodig, dus een gemakkelijke plant voor in je tuin. Ze zaait zich gemakkelijk uit en heeft geen steun nodig. In het voorjaar kan het oude blad worden weggehaald en kunnen de bloemstengels worden afgeknipt.

Tuinhommel - Bombus hortorum

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve tuin groetjes Anna 🤗

Advertentie

Astilbe ‘Fanal’ met haar bezoekers

De kleurrrijke pluimen van Astilbe arendsii ‘Fanal’ trekken in de periode juni-juli, de bloeitijd van deze Pluimspirea of ook wel Prachtspirea genaamd, beslist de aandacht en niet alleen voor ons als mens maar ook voor allerlei insecten.
De Astilbe is een gemakkelijke plant. Je komt deze vaste plant dan ook in vele tuinen tegen. Ze zijn er in verschillende kleurschakelingen en groottes. Belangrijk voor haar is wel een vochthoudende, humusrijke grond om langdurig te kunnen pronken met haar pluimen. Het blad is ook zeer decoratief… dus toch wel een mooie must voor de tuin, denk ik zo. 😃

KLIK op één van de onderste foto’s dan kan je haar groter bekijken.

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna 🤗

 

Jacobsladder – Polemonium caeruleum

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

De Jacobsladder bloeit van begin juli tot ver in september. De bloemen zijn klok- of trechtervormig, ze staan op een korte buis. De bloemen staan in tuilen tussen de lancetvormige blaadjes, die als treden van een ladder in paren naast elkaar staan. Vandaar de naam Jacobsladder. Zowel stengels als bloemblaadjes zijn bezet met kleine klieren. In het hart staan de meeldraden, die al of niet een felgeel gekleurd zakje met stuifmeel dragen. Alle stelen (blad en bloem) zijn hol van binnen.

Jacobsladder wordt ook weleens Hemelladder genoemd. Polemonium komt van Polemon, Koning van Pontus. De Nederlandse benaming Jacobsladder heeft de plant te danken aan het bijzondere blad met zijn tegenoverstaande blaadjes die doen denken aan de sporten van een ladder.

De Jacobsladder is inheems in het koude en gematigde klimaat van Noord-Azië, Noord-Europa en de bergstreken van Midden-Europa. In het wild wordt hij gevonden op grasland, moerasranden en rotsachtige plaatsen. Verschillende soorten worden gekweekt als borderplant. In Nederland komt de soort niet van nature voor, maar is deze als sierplant verwilderd.

Treurig genoeg gaat het niet goed met de bijen. Overal op de wereld – ook in Nederland – sterven bijenvolken. En die sterfte neemt in een alarmerend tempo toe. Het beestje heeft sterk te lijden door schadelijke bestrijdingsmiddelen. Parasieten en ziekten, te weinig nestgelegenheid en het verdwijnen van allerlei plantensoorten doen de rest. Natuur en Milieu en de Nederlandse Bijenhouders Vereniging (NBV) werken samen om bijensterfte tegen te gaan. Ze pleiten onder meer voor meer variatie in bloemen en planten bij bijvoorbeeld groenvoorzieningen, spoorbermen, langs openbare wegen én in uw tuin! De bij heeft ook behoefte aan plekken om zich te nestelen en aan kwalitatief betere planten waar ze van leven.

Jacobsladder is een goede voedselplant voor met name solitaire bijen.
Bron: ECOlonie

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna 🤗

 

Blauw/paarse pissebed

IMG_1629w

Een tijdje geleden kwam ik een blauw/paarse pissebed tegen in een van onze bloembakken. Vreemd vond ik dat, want ik kom eigenlijk altijd alleen maar grijze pissebedden tegen… misschien een soortje die ik nog niet ken. Maar nu zit het zo (via internet), dat deze blauw/paarse pissebedden niet een nieuw soortje voor mij is maar dat hij/zij lijdt aan een besmettelijke ziekte, veroorzaakt door het virus Iridovirus, genoemd naar de blauwe/paarse kleur die de aangetaste pissebed aanneemt. Het virus komt in heel Europa voor, vooral op plekken waar het vochtgehalte van de bodem fluctueert en waar veel pissebedden bij elkaar leven. In moerasgebieden bijvoorbeeld of in tuinen, waar wordt gesproeid en vervolgens de bodem weer helemaal uitdroogt.

De levenscyclus van het virus duurt ongeveer vier weken. Na ongeveer twee tot drie weken worden de dieren blauw/paars. Die kleur wordt veroorzaakt door een ophoping van virusdeeltjes, die het licht reflecteren. Een paarse pissebed is ten dode opgeschreven. De geïnfecteerde dieren worden behalve paars ook apathisch en kunnen door oedeem in de laatste dagen van hun leven nauwelijks nog lopen. Ze zijn dan ook een makkelijke prooi voor predatoren of hongerige soortgenoten. Het kannibalisme, zorgt dan ook voor de doorgave van het virus naar soortgenoten. Een week na het blauw worden sterven ze. Tien tot twintig procent van de huis-, tuin- en keukenpissebedden gaan dood aan het Iridovirus.
Voor de mens is het niet besmettelijk.
Bron: Internet

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

 

Winterleven

Tijdens het fotograferen van verdorde varensbladeren zag ik iets heel kleins… het was een groen bladluisje. Dat het nog leefde verbijsterde mij toch wel een beetje, want het had toch best wel een beetje gevroren vannacht. Wat klein is hij hè…

Ik was een beetje aan het opruimen in de tuin. Toen ik een stukje boomstronk wilde verplaatsten, kwam ik deze prachtige Grote aardslak tegen. Hij lag helemaal tegen die andere boomstronk aan, misschien in winterslaap? Grote aardslakken kom ik toch niet zoveel tegen hier in de tuin… toch leuk. Na een foto of twee heb ik maar gauw het stukje boomstronk weer teruggezet om hem verder met rust te laten. Het was toch geen winterslaap want de volgende dag zat hij er niet meer.

Ik heb een paar grote pollen siergrassen in de tuin staan. Het zijn Miscanthus soorten en met de herfst geven ze van die prachtige glanzende rozebruine pluimen, die er bijna de hele winter aan blijven staan. Ik vind het echt een meerwaarde voor je tuin. Vorige week met het zonnetje… zag ik daar ineens een Lieveheersbeestje in één van die pluimen zitten. Ze zat daar heerlijk in weggedoken… lekker beschut, zo half in het zonnetje.


Zo zie je maar weer… ook in de wintermaanden gaat er voor sommige insecten ondanks de kou, regen en vorst… het leven toch gewoon door… 😀

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

 

Bladwesplarve

Duizend druppels

Duizend druppels zeggen…denk aan mij
maar maak jezelf eens heel erg blij
doe niets meer beleven
wat jouw gedachten je ingeven
even
je verstand op nul
zie dan eens hoe gul
rijkdom zal stromen
als je in het dagelijks leven doet verder komen
met ’n lach en een traan
zo moet jij door het leven gaan

Duizend druppels vertellen…geef elk mens hoop
ook al kroop
jij door de modder
want hoe bijzonder
je deed immers het ontwaken
zelf meemaken
laat anderen eens zien
hou deze misschien
ook dat pad kunnen oplopen
dat is waar het universum op doet hopen

Duizenden druppels…raken jou aan
willen enkel meegaan
op die reis door het leven
lief mens wanneer ga jij dit bewust beleven.

Gedicht: Anja Knops

 
 

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

 

Er gaat niets verloren…

 

Lantaarntje… een Zebraspinnetje en een Mier…

De waterjuffer, een Lantaarntje was nog niet zo lang uitgeslopen. Dat kan je goed zien aan haar mooie glimmende vleugeltjes. Ze hing daar, aan een steel van een bloemenplant bij de vijver, nog wat na te drogen. Een zeebraspinnetje die daar ook op de plant aanwezig was dacht, je hangt daar wel heel mooi en als het me lukt in één sprong… dan heb ik genoeg voor vandaag… en dit moet mij natuurlijk lukken, tenslote ben ik niet voor niets een springspin, en ja hoor… BINGO!

Nu nog even een goed plekje zoeken om in alle rust mijn prooi te nuttigen. Maar dat viel niet mee en zeker niet als je naar beneden moet klimmen… de prooi is best wel groot en onhandig. Vooral die kop van de juffer, die zit wel heel erg in de weg en daar heb ik toch niets aan dus… afbijten die hap. Hé… daar heb je een mier, wegwezen jij… en terwijl die kop van de juffer er vanaf glijdt, pak de mier het gelijk over en loopt er snel mee weg, richting de grond. Zo zie je maar weer… er gaat ook niets verloren in de natuur!

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen weer heel erg bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna 😀

 

Elzenhaantje – Agelastica alni

Elzenhaantje (Agelastica alni) aan de top van een Verbena hastata

De top

Helemaal aan de top geraakt
kijkent om me heen…
achter mij is alles donker
en voor mij uit alles zo licht
alles overwonnen

Ik kan nu zelf beslissen
welke kant ik op wil gaan
kan ook hier blijven aan die top
wel erg vermoeiend en leeg…
met alleen maar die overzicht en uitzicht

Maar als ik naar beneden kijk…
dan zie ik het leven
in al zijn kleuren en geuren
zijn ups en downs
zal ik springen…

Lieve ‘spring in het diepe’ groetjes en
geniet van het leven,
Anna 😀

 

Vriendjes van de tuin

Een gelukkig tuinier…

Wil je een paar uur gelukkig zijn…
wordt dan een keer goed dronken!

Wil een paar jaar gelukkig zijn…
treedt dan in het huwelijk.

Wil je een leven lang gelukkig zijn…
neem dan een tuin.

Chinees gezegde 🙂

 

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

 

Leven in en op de Phlox

In de tuin heb ik een grote pol Phlox paniculata ‘White Admiral’ staan. Deze bloeien van juni en als het goed is tot in september. Ze geurt heerlijk, vooral met en in de avond. Dikkopjes en gamma-uiltjes zijn er gek op, maar nu het iedere keer zo koud is, heb ik ze nog niet kunnen waarnemen. De geur van de bloemen is heerlijk zacht en kruidig, een echte aanrader voor je tuin. Ik heb de afgelopen paar dagen een aantal foto’s gemaakt van de verschillende insecten die deze Phlox bezoeken. Ik stond er eigelijk zelf een beetje versteld van… van de aantal soorten die ik tegen kwam en dan heb ik natuurlijk nog niet alles gezien…
Een kleine greep… 😀

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen weer bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

&nbsp

Rondje vijver

Als ik een rondje de vijver doe, kom ik echt van alles tegen en dan ga ik helemaal op in het fotograferen van het geen dat ik tegen kom. Met macro fotografie zie je heel veel wat er in die kleine wereld gebeurd, je kan alles zo goed bekijken en dan voelt het net of je één wordt met die wereld… heel apart en heel bijzonder…

Klik op een foto dan kan je ze in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna 😀

 

Snavelvlieg

Een mannetjes Snavelvlieg die aan het jagen is en het blijkt niet mee te vallen, want hij kwam iedere keer weer terug met een lege bek. Dan bleef hij een poosje op de boomstam zitten wachten en dan ging hij weer…

De Snavelvlieg of Gewone snipvlieg (Rhagio scolopaceus) is een 8 tot 16 millimeter grote vlieg. Ze komt vooral voor in het bos en aan de bosranden. Ze zitten vaak op boomstammen met gespreide poten en met het borststuk omhoog. Meestal wijst de kop daarbij naar beneden. Ze voeden zich met kleine insecten en waarschijnlijk ook met honingdauw en plantensap.

De snavelvlieg legt haar eieren in de regel afzonderlijk van elkaar op de grond, in mest of dood hout. De langwerpige maden hebben een onvolledig kopkapsel en mondhaken, die gevormd worden uit de mandibels en maxilla. Op het lichaam zitten smalle kruiprolletjes. De larven leven op en in de bodem tussen mos, dode bladeren, in mest en onder de schors van bomen. Ze voeden zich met kleine insecten. De larven van de snavelvlieg eten graag regenwormen. Ze voeden zich waarschijnlijk ook met rottende plantendelen en vlees van dode dieren. De larven overwinteren meestal in de grond.
Bron: Wikipedia

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve weekend-groetjes Anna 😀

 

Het Leven…

Liefde fluistert me in het oor:
`Je kunt beter een prooi zijn
dan een jager.
Wees mijn dwaas –
verzaak de hoge staat van de zon
en word een stofje!
Kom, hang rond bij Mijn deur en word dakloos.
Doe niet net of je een kaars bent, wees een mot,
opdat je de smaak van het leven mag proeven
en mag zien dat er gezag schuilt in dienstbaarheid.’

Gedicht: Roemi
uit het boek: Juwelen

 

Klik op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna