Grijze spinnendoder

Opeens viel er naast mij op een lege stoel, onder onze Berk een spin zonder poten, ik wist gelijk waar het omging en zocht naar de wesp die hier verantwoordelijk was. Ze moest hier in de buurt zijn en ja hoor… ik zag haar en ik pakte mijn fototoestel. Eerst maar een foto van de spin maken en dan maar afwachten… het zullen allemaal niet van die scherpe foto’s worden want de wesp, een Spinnendoder genaamd zit niet stil en is bijna altijd in beweging en trilt ook nog heelveel. Daar kwam ze aan… het werd een heel gevecht voordat ze de spin weer goed vast had, want nu moet ze het nog helemaal gaan verslepen naar haar nestje. Na een tijdje sleept ze het helemaal tot aan de andere kant van de zetel en klom toen met de spin in haar bek (ongelooflijk) naar boven en kwam op de leuning uit… wat nu dacht ik… toen ineens nam ze een sprong in het diepe en kwam ergens op de grond terecht… ik kon haar jammergenoeg niet meer vinden. Ze zijn ook nog zo vlug en gelukkig weet zij wel waar haar nestje, die ze van tevoren gemaakt heeft, is.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Deze Grijze spinnendoder (Pompilus cinereus) heeft een langwerpig lichaam, is zwartgrijs van kleur en de kop, het borststuk en het achterlijf zijn zeer goed te onderscheiden. De poten zijn enigszins sprieterig en hebben duidelijke sporen, de wesp is een zeer snelle vlieger maar loopt ook onrustig over de bodem op zoek naar spinnen. Aan het achterlijf is een smalle, lichtere bandering aanwezig. De voelsprieten zijn ongeveer de helft van de lichaamslengte en het lijf wordt ongeveer 15 millimeter lang, mannetjes zijn vaak de helft kleiner. De grijze spinnendoder komt voor in open, zanderige gebieden zoals verstuivingen, kale delen in heidegebieden en duinen, waar de holletjes voor de larve gegraven worden. Omdat in Nederland niet veel van deze gebieden te vinden zijn, is de wesp niet algemeen, maar plaatselijk kan hij massaal voorkomen, vooral bij warm weer.

De Grijze spinnendoder dankt zijn naam aan de opmerkelijke prooi; deze wesp vangt namelijk spinnen. Alleen de vrouwtjes echter, want de spin wordt niet opgegeten maar begraven als voedsel voor de larve. De spinnen worden gepakt aan één van zijn/haar poten en word direct aan de buikzijde gestoken, vaak tussen de heupen. Het gif bereikt dan het centrale zenuwstelsel van de spin zodat hij/zij direct wordt verlamd. Als de spin verlamd is, bijt ze vaak enkele tot alle poten er vanaf. Soms wordt ook wel een spin opgegeten of wat bloed opgelikt om aan voldoende voedingsstoffen te komen voor de ontwikkeling van de eitjes. Voordat een spin gevangen wordt, wordt er eerst een holletje gegraven met aan het eind een nestkamer, waar de spin in gesleept wordt. In de spin wordt dan een eitje gelegd waaruit de made-achtige larve tevoorschijn komt en de verlamde spin levend en van binnenuit opeet. Nadat de larve is verpopt, vindt verpopping plaats, maar de pop komt pas de volgende lente uit waarna een nieuwe wesp verschijnt.
Bron: div. Internet

 

 

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties en likes bij mijn vorige blog !!
Lieve geniet groetjes Anna 🤗

❦

Advertentie