Bruinrode heidelibel (Man)

Wonderen… Bewonderen… Verwonderen…

 

Het mooiste en het grootste Wonder vind ik het nieuwe leven, een geboorte en dat kan mij dan weer zo Verwonderen. Neem nu deze Bruinrode heidelibel, ieder jaar zie ik hem wel een keer bij onze vijver jagen of hangend aan een bamboestokje, die ik hier en daar in de grond heb gestoken. Hij vliegt steeds weer weg en komt dan weer terug. Vaker met een lege bek en dan weer een keer met een volle bek, het valt ook niet mee iets wat vliegt in de lucht te vangen. Als hij wel wat heeft gevangen, dan kijk ik vol Bewondering toe hoe hij het oppeuzelt. Paren doen ze in de lucht, wat ik met veel Verwondering een paar keer heb mogen aanschouwen… het gebeuren gaat zo vlug en je hoort de vleugels tegen elkaar klapperen… een heel apart geluid en Wonderlijk mooi… het eindigt zittend op de grond. De eitjes worden in de tandempositie bij het water afgezet. De levenscyclus van de Bruinrode heidelibel is maar één jaar en dat hij/zij als ei overwinterd in de modder bij de vijver. Met het voorjaar na een flinke regenbui en als alles goed is gegaan komt het eitje uit en gaat dan verder als een larve in het water, waar hij/zij zich snel ontwikkelt. Het uitsluipen kan dan beginnen en dan is de cirkel weer rond…
Wat een Wonder om het te Bewonderen en om je te Verwonderen… 😀

KLIK op een foto dan kan je haar in het groot bekijken.

Iedereen bedankt voor alle fijne reacties bij mijn vorige blog !!
Lieve groetjes Anna

❦

 

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.